Göçebe ve Göçebe Yaşam Tarzları

Göçebe insanlar, kendileri için yiyecek aramak veya hayvanlarını almak için toprak otlatmak için bir yerden diğerine geçen mobil nüfusları ifade eder. Göçmen nüfus, yeni yerleşim alanında daha iyi bir yaşam tarzı ya da çalışma fırsatı bulmak amacıyla kalıcı yerleşim yerlerinden bir başkasına taşındığından göçmenler göçmenlerden farklıdır. Yıllar boyunca, göçebelerin sayısı önemli ölçüde azalmıştır. Tarımın yayılması, sanayileşme ve uluslararası sınırların uygulanması, göçebelerin mobil yaşam tarzını büyük ölçüde sınırladı. Ayrıca, yerleşik topluluklardaki insanlar göçebelere şüpheyle bakıyorlar. Böylece, göçebe nüfus zamanla tehlikeye girmiştir.

Bugün dünyada aşağıda tanımlandığı gibi üç çeşit göçebe vardır:

3. Göçebe Otlatıcılık

Göçebe mantıkçılık, mobil nüfusların hayvancılık için otlatma alanı bulmak için bir yerden bir yere diğerine geçtiği bir yaşam tarzı türüdür. Bu göçebeler, hayvancılığın temel yaşam kaynağı olarak uygularlar ve mevsimlik olarak hayvanları için otlak alanlarını bulmak için elverişli yerlere taşınırlar. Hem birincil ürün (et) hem de ikincil ürünler (süt, yün, deri vb.) İçin çiftlik hayvanlarını yetiştirirler. Yörük köylü papelistler, şartların uygun olması durumunda, uzun süre boyunca genellikle hareketsiz kalırlar ve sadece kendi ikamet bölgelerinde kaynaklar sınırlı olduğunda hareket ederler.

Bugün dünyada yaşayan yaklaşık 30 ila 40 milyon göçebe pastorist vardır. Afrika'nın Sahel bölgesi ve Orta Asya'nın kurak bölgeleri bu göçebelerin büyük bir bölümüne ev sahipliği yapıyor.

Sahara Bedevileri ve Arap Çölü, göçebe pastoristlerin mükemmel bir örneğidir. Bu insanlar, hayvanları için otlak alan bulmak amacıyla hayvan ve develeriyle kurak çöl manzaralarında seyahat ediyorlar. Bununla birlikte, artan toprak ve aşırı otlama çölleşmesi, bu göçebeleri yerleşip kentlere yaklaşmaya zorlamıştır. Yaşadıkları ülkelerin hükümetleri de bu insanların daha iyi yaşam koşullarına, evlere ve eğitime erişmelerine yardımcı olmaya çalışıyor.

2. Avcı-toplayıcılar

Göçebe avcı-toplayıcılar, yiyecek olarak avlanmak ya da tüketmek için yenilebilir bitki parçaları toplamak için hayvanları aramak için harekete geçtikleri çok temel bir yaşam tarzı getiriyor. İnsanların tarımı uygulamaya başlamadan ve yerleşik bir yaşam tarzı yaşamasına başlamadan önce, avlanma-toplanmanın tek yaşam biçimi buydu. Bununla birlikte, daha sonra dünyanın ekilebilir alanlarındaki ekinlerin ekilmesi, insanların kalıcı yerleşimler yapmasına izin verdi. Modern dünyanın avcı-toplayıcıları çoğunlukla modern dünyayla çok az teması olan uzak ve izole topluluklardır. Avrupalıların gelmesinden önce, Kuzey Amerika ve Avustralya'nın birçok yerli kabilesi göçebe avcı-toplayıcıydı. Ancak, Avrupalıların göçebe yaşam tarzlarını kısıtlayan çekincelere razı olmak zorunda kaldılar.

Halen, Afrika’da, Kuzey Amerika’nın kuzey kesimi ve Kuzey Avrupa’da çeşitli gruplar göçebe avcı toplayıcıları olarak sınıflandırılabilir. Güney Afrika'nın Bushmenleri geleneksel avcı-toplayıcılardır. Bu kişilerin 22.000 yıl boyunca bölgede yaşadığı ve 82.000 civarında olduğu tahmin edilmektedir. Son zamanlarda, Bushmenlerin bir zamanlar dolaştığı toprağın büyük kısımları, hükümet tarafından bu avcı-toplayıcıların hareketlerini sınırlayan oyun rezervleri ya da sığır çiftlikleri için satın alındı.

1. Peripatetik Göçebeler

Peripatetik göçebeler, para ya da mal karşılığı olarak bu tür yerleşmiş yerlilere ticaret ya da hizmet sunan yerler arasında hareket eden göçebe gruplar ya da mobil topluluklardır. Bu tür göçebe insanlar çoğunlukla dünyanın sanayileşmiş ülkelerinde bulunur.

Bu peripatetik göçebelerin en güzel örneklerinden biri de Romanlar. Yaygın olarak aşağılayıcı “çingene” olarak adlandırılan bu göçebe grubu, Avrupa, Asya, Latin Amerika ve Güney ABD’nin bazı bölgelerinde bulunur. Kökenleri Hindistan alt kıtasına kadar izlenebilir. Romanların farklı bölümleri, şarkı söyleme ve dans etme, bronz ve altın işçiliği, tarımsal işçilik, sirk eğlencesi vb. Gibi çeşitli sanat ve el sanatlarında yetenekliydi. Bir yerden diğerine taşındıkça, yeteneklerini kalıcı nüfuslarına sunacaklardı. Bölge, geçimini kazanmanın bir yolu olarak.