Tarih Boyunca Sanat Akımları: Sanat Povera

Sanat Povera, 1960'ların sonunda kurulan ve 1970'lerin başlarına kadar var olan bir İtalyan sanat hareketiydi. Küçük sanatçı grubunun lideri, İtalyan sanatçı ve eleştirmen olan Germano Celant'dı ve amacı sanatın günün siyasal işlerine meydan okumak olan diğer on iki sanatçının katılımıydı. İtalyanca'da "fakir sanat" veya "fakir sanat" anlamına gelen "Arte Povera", heykeller ve diğer sanat formları oluşturmak için toprak, kıyafet, ip, kaya ve kâğıt gibi geleneksel olmayan malzemeleri kullanarak ilham alan bir hareketti. Grubun petrol ya da tuval yerine ortak malzeme kullanımı, 1950’lerde Avrupa’ya egemen olan ana resmin resminin tepkisi olan ayırt edici bir özellikti.

Anahtar Fikirler ve Özellikler

Sanat Povera'nın ana fikirlerinden biri, o zamanlar Avrupa'da yaygın olan çağdaş galeri sistemine meydan okumaktı. "Arte povera", sanatçıların geleneksel uygulama ve materyal kısıtlaması olmadan kendilerini ifade etmelerini sağladı. Bu, insanların ilgisini çekebilecek heykeller ve etkinlikler oluşturmak için sıklıkla gösterilen çekici olmayan günlük materyaller kullanılırken başarıldı. Ek olarak, basit yapay malzemelerin kullanılması, daha rafine işlenmiş materyallerle kontrast oluşturmaya yardımcı oldu. Kontrast malzemelerin kullanımı, grubun en dikkat çekici eserleri arasında bulunur. Germano Celant, modernitenin hafıza duygusu ve etkili geçmişi için bir tehdit olduğuna ve bu nedenle zıtlık yaratmanın geçmişin takdirinde yardımcı olacağına inanıyordu.

Teknolojik modernizme karşı savaşta Art Povera, Amerikan minimalizmi gibi modern sanatın ideallerini reddetti ve bunun yerine yeni ve eski efsaneleri çağrıştırdı. Bu, modernitenin genel olarak toplum üzerindeki etkilerini açıkça ortaya koyarken yan yana getirmelere de yol açtı.

Dallar, paçavra, toprak ve kaya gibi günlük malzemeleri kullanarak, Art Povera, dönemin sanat formlarına hâkim olan ana soyut resme karşı bir reaksiyon oldu. Sanatçılar, modern tabloyu reddetti ve bireyciliği ve duyguları ifade etmenin dar bir kanalı olarak gördü. Ayrıca modern sanatı, geleneksel resim gelenekleri ile sınırlı ve sınırlı olarak gördüler. Grup, fiziksel şeylerin normal yaşamına ve maddi dünyaya daha açık bir sanatı savunuyordu. Bunu başarmak için İtalyan sanatçılar, olağan yaşam tarzlarından elde edilen basit yerel materyalleri kullandılar.

Ünlü Eserler

Bu hareketin önde gelen sanatçıları arasında Mario Merz, Jannis Kounellis, Giovanni Anselmo, Emilio Prini, Luciano Fabro ve Giovanni Anselmo bulunuyor.