Büyük Boynuzlu Baykuş Bilgileri: Kuzey Amerika'nın Hayvanları

5. Fiziksel Tanım

Büyük Boynuzlu Baykuş (bilimsel isim Bubo virginianus), Orta, Kuzey ve Güney Amerika da dahil olmak üzere, Yeni Dünya'nın birçoğuna özgü büyük bir baykuştur. En çok kahverengi ve beyaz lekelerden ve lekelerden oluşan çok renkli tüyleri nedeniyle sık sık seslendirme için kaplan baykuşu veya çok renkli tüyleri nedeniyle kaplan baykuşu denir. Bu kuşlar, kafalarının üst kısımlarında bulunan uzun tüylerin tutamları, aynı zamanda delici sarı gözleri ve tüylü bacakları ve ayakları olan "tüyleri" ile kolayca ayırt edilir. Ortalama Büyük Boynuzlu Baykuş, kanat açıklığı ile 48 inç'e kadar 3 kilograma kadar çıkabilir. Ağırlık ve uzunluklarında gözlenen geniş değişikliklere rağmen, Güney ve Orta Amerika'daki en ağır baykuşlar olarak kabul edilirler.

4. Diyet

Büyük Boynuzlu Baykuş doğası gereği gecelidir, bu da diğer hayvanların çoğu dinlenirken akşamları ve geceleri yiyecek avlamak istediklerini gösterir. Bu görev için iyi bir donanıma sahipler, kuş sınıfındaki en keskin gözlerden ikisi (Aves) karanlıkta iken yiyeceklerinde sıfırlanmalarına yardımcı oluyorlar. Diyetleri, bunlarla sınırlı olmamak üzere, kediler, köpekler, kemirgenler, şahinler, voleler, böcekler, balıklar, tavşanlar ve hatta Amerikan örtüleri (Amerikan sulak alanlarında yaşayan kuşlar) dahil olmak üzere, çok çeşitli hayvanlardan oluşur. Avlarını yoğun biçimde ormanlık alanlarda tünemişler ve çoğu zaman da yeşillik ve uzun çalılar tarafından gizlenmiş olarak tünemişlerdir. Ne aradıklarını bulur bulmaz, hızla kanatları katlanmış ve taloları hedeflerini tutmaya hazır halde yere doğru dalarlar. Sincaplar, sivri uçlar ve yarasalar gibi küçük hayvanlar genellikle çiğnenmeden ve parçalanmadan tamamen yutulur, daha sonra istenmeyen vücut parçaları alındıkları kadar verimli ve hızlı bir şekilde tükürülür.

3. Habitat ve Menzil

Büyük Boynuzlu baykuşlar, Amerika'nın en yaygın baykuşları arasındadır ve avcılık ve yiyecek arama açısından en yetkin ve başarılı olanlar arasındadır. İstatistiklere göre, nüfusu insanlar tarafından yoğun olarak aranmasına rağmen, son birkaç on yılda sabit kalmıştır. Bu kuşlar, ortamlarındaki ani değişikliklere çok iyi adapte olurlar ve gece olmaları, neslinin tükenme tehdidine karşı daha dayanıklı olmalarını sağlamak için kolay değildir. Sayılarının düşmesinin olası nedenleri, böcek ilacı zehirlenmesidir (özellikle ilk önce kendileri zehirlenmiş olan yedikleri hayvanlardan dolaylı olarak tüketilenler), doğal yaşam alanlarının tahrip edilmesi ve dikkatsiz insan faaliyetlerinden kaynaklanan kirliliktir. Yine de, IUCN Kırmızı Listesinde bir "En Az Endişe" türü olarak sınıflandırılırlar.

2. Davranış

Büyük Boynuzlu baykuşlar, kalın fırça ve yoğun ormanlar gibi yoğun olarak kaplanmış alanlarda dalların ve dalların üzerinde tünemiş kalmayı tercih eden cesur ve zeki avcılardır. Onlar, kendi bölgelerinin agresif savunucularıdır ve bunu, faturalarını tekrar çektirmek ve alkışlamak suretiyle yaparlar. Ortalarında davetsiz misafirlerin bulunmasından hoşlanmıyorlar ve tanıdık olmayan hayvanlarla ya da diğer insanlarla karşı karşıya kaldıklarında genellikle tıslayıp çığlık atacaklar.

1. Üreme

Büyük Boynuzlu Baykuş doğası gereği kesinlikle tek eşlidir, yani yaşamları boyunca tipik olarak sadece bir partnerle eşleşirler. Kur, genellikle arkadaşların seçilmesinden yaklaşık iki ay önce başlar; bu, kadının kuyruğunu çekip katlamasıyla aldığı bir karardır. Çiftleşme çiftleri tüm yaşamları için bir arada kalırlar, ancak gençleri yuvalarından uzakta kendi başlarına yaşayabildiklerinde ayrışmaya ve daha fazla yalnız zaman geçirmeye başlayabilirler. Yuvalama alanlarının seçimi erkekler tarafından gerçekleştirilir. Daha sonra siteler, büyük boyutlarını barındırabilecek kadar kolay erişilebilir alanlara yerleştirildiği sürece kadınlar tarafından onaylanacaktır.