Eritre Kültürü

Afrika Boynuzu'nda bulunan Eritre, nüfusu yaklaşık 5, 9 milyon olan bir ülkedir. Ülkede çok sayıda etnik gruba mensup insanlar yaşıyor. Tigrinya bu grupların en büyüğüdür. Diğer azınlık etnik topluluklar arasında Tigre, Sago, Kunama, Rashaida, vb. Bulunmaktadır. Ülkenin üç resmi dili vardır: Arapça, İngilizce ve Tigrinya. Diğer popüler diller arasında Tigre, Afar, Kunama, vb. Yer alıyor. Eritre nüfusunun yaklaşık% 63'ü Hristiyanlığa bağlı. İslam, nüfusun yaklaşık% 36'sının dinidir.

Mutfak

Eritre mutfağı, yerli halkının ve komşu ülkelerin kültürlerini yansıtır. Geleneksel bir Eritre unu, koyun eti, kuzu veya dana eti ile yapılan tsebhi adı verilen baharatlı bir güveçten oluşur. Buğday, sorgum veya teften yapılan taita denilen mayalı kabuklu ekmeği ile servis edilir. Hilbet adında bir baklagil pastası da güveç ve ekmeğe eşlik eder. Deniz ürünleri Eritre halkının diyetinin önemli bir parçasıdır. Fit-fit, ülkede yaygın bir kahvaltı tabağıdır. Temel olarak rendelenmiş gözleme, baharatlı açık tereyağ ile servis edilir ve berberi (baharat karışımı) ile doldurulur. Bir kepçe yoğurt da ekmeğe sos olarak servis edilir. Ovalarda popüler olan bir diğer Eritre yemeği de akelet olarak adlandırılıyor. Su ve undan yapılmış bir püresi türüdür. Merkezinde, açık renkli tereyağı ve baharatlarla doldurulmuş, kenarlarına yoğurt dökülmüş bir girinti yapılır. Çoğu zaman, Eritre bir öğün, birçok diner tarafından paylaşılan büyük bir tabakta servis edilir. Kahve, ülkede popüler bir içecektir.

Kahve

Kahve töreni, Eritre kültürünün eşsiz bir yönüdür. Çoğu zaman, uzun bir çalışma gününün sonu bu törenle işaretlenir. Tüm aile üyelerine, komşularına veya diğer konuklara güçlü, aromatik kahve sunulmaktadır. Kahve genellikle tutamaçsız yüksüklü kaplarda servis edilir. Kuru üzüm, patlamış mısır, ekmek vb. Gibi atıştırmalıklar da büyük tepsilerle birlikte sunulur. Bu tür törenlerde, hane halkı kadın, odun ateşi üzerine yeşil kahve çekirdekleri kızarır. Kahvenin aromasını, törene katılanların burnunun dibinde olmasını sağlar. Sonra, çekirdekler bir toz haline getirilir ve kahve hazırlanır. İşlem sırasında havayı hoş bir koku ile doldurması için tütsü yakılır.

Eritre Edebiyatı ve Sanat

Eritre edebiyatının en eski yayınlanmış eserleri, halk hikayeleri, efsaneler ve geleneksel şiirler üzerine odaklanmıştır. Ülkenin 4. ve 11. yüzyıllar arasındaki edebiyatının çoğu Ge'ez dilinde idi. Daha sonra Tigrinya dilinde edebiyat üretildi. Çoğunlukla, çeşitli Avrupa ülkelerinden gelen Hıristiyan misyonerlerin öğretilerinden etkilenmiştir. Ülkenin edebiyatı ve kültürü bir bütün olarak İtalyan sömürge döneminde 20. yüzyılın başlarında bastırılmıştır. Ancak, İngiliz egemenliği altında, ülkenin kültürü bir kez daha canlandı. Böylece Tigrinya dilinde ilk romanlar 20. yüzyılın ikinci yarısında yayımlandı.

Eritre'deki en yaygın resimler, dini temaların ve masalların tuval, deri veya parşömen tabanı kullanarak “film şeridi” formlarında gösterilmesini içerir. Ülkedeki kiliseler genellikle parlak ve çarpıcı duvar resimleriyle boyanır. Seramik işleri Eritre'nin en eski el sanatlarından biridir. Ülkenin diğer geleneksel el sanatları, dokuma ve sepet yapımı, mücevher yapımı, deri işi, ağaç oymacılığı vb.

Eritre'de Performans Sanatları

Ülkedeki her etnik topluluğun kendi müzik ve dans geleneği vardır. Kiras, watas (yaylı çalgılar), tefler, flütler, vb. Gibi yerel olarak üretilen enstrümanların ritmine göre yapılırlar. Şarkılar ve danslar Eritre kültürünün ayrılmaz bir parçasıdır ve genellikle doğumlar ve evlilikler gibi önemli yaşam olaylarını işaretler. Eritre kent merkezlerinde modern çağdaş müzik, özellikle gençler arasında oldukça popülerdir.

Eritre Toplumunda Yaşam

Geleneksel Eritre toplumu temelde doğada ataerkildir. Ülkedeki birçok toplulukta kadınların durumu erkeklerinkinden daha düşük olarak kabul edilir. Ancak, bu durum hükümetin Eritre kadınlarına eşit hak ve özgürlükler sağlamayı amaçlayan politikalarının etkisiyle yavaş yavaş değişiyor. Kentsel kesimdeki kadınlar işgücüne girerken, kırsal kesimdeki kesimde çoğunlukla haneleri ve çocukları yönetme görevi bulunmaktadır. Ancak, bazı tarımsal faaliyetlere katılmaktadırlar. Eritre kadınlarının statüsü de, kadınların ülkeyi özgürleştirmek için yan yana savaştıkları kurtuluş savaşını takiben daha iyi bir hal aldı.

Evlenme gelenekleri, ülkenin etnik grupları arasında değişmektedir. Erken evlilikler yaygındır. Evlilikler genellikle aile tarafından, özellikle kırsal alanlarda yapılır. Yerli birimlerin büyüklüğü nükleer ila genişletilmiş olarak değişir. Erkekler genellikle evlerde, özellikle maddi meselelerde karar vericilerdir. Kalıtım kuralları, çeşitli etnik grupların geleneklerine göre değişir. Ancak, genellikle, oğulları kızlardan daha fazla miras hakkı alır.

Çocuklar büyütülür ve davranışları ebeveynler ile genişletilmiş aile üyeleri, komşular ve toplum tarafından izlenir. Cinsiyet rolleri oldukça erken yaşta erkek ve kız çocuklara öğretilir. Kızlar ev işlerinde annelerine yardım ederken, erkekler ekin tarlalarına ve aile hayvanlarına yönelir. Her ne kadar gittikçe daha fazla Eritre çocuğu okula devam etse de, göçebe ve yarı göçebe topluluklara ait olanlar genellikle düzenli olarak okula gidememektedir ve okulu bırakma oranları bu tür topluluklarda yüksektir.

Yaşlılara saygı duymak Eritre toplumunda köklüdür. Karşı cinsten üyeler arasındaki sevginin gösterilmesi üzerine kaşlarını çattı. Ancak aynı cinsiyetten arkadaşlar veya akrabalar serbestçe karışır.